Sigarayı Bırakmak Üzerine

17 yaşında, ÖSS'ye hazırlanırken, pek tabii ki arkadaş etkisi ile başladım sigaraya. Sigara içen bir arkadaşıma kızıp, sen içersen ben de içerim gibi saçma bir tepki ile içtim hayatımdaki ilk sigarayı. Öncesinde denemişliğim bile yoktu. Keşke farklı şekilde kızsaymışım arkadaşıma diyorum şimdi :)
Yani 12 sene olmuş ben bu illete başlayalı. 12 senedir bir zehir kullanıyorum. 2-3 defa bırakmaya teşebbüs ettim ama başarısızlıkla sonuçlandı hepsi de. Normalde güçlü ve iradeli olan ben konu sigara olunca tüm yelkenlerimi suya indiriyorum. Bağımlılık böyle bir şey işte :(
Hep bir bahanesi vardır sigara içenin. Şu sınav bitsin, şu okul bitsin, bir iş bulayım, daha iyi bir iş bulayım, hele bir yükselme sınavlarımı geçeyim, evlilik telaşı bitsin, askerlik tamamlansın, yarın olsun, gelecek sene olun derken asla "hadi şimdi" diyemeyiz. Biz diyemedikçe de o zehir bizi iyice esir alır. Zevk aldığımızı düşünürüz sigaradan, stresi yenmemize yardım ettiğini, sinirlendiğimizde sakinleştirdiğini, işyerinde mola için bahane olduğunu ve bunlar gibi yine bir sürü bahaneler işte.
Gerçekse tamamen bağımlı, KÖLE olduğumuzdur. Kabul etmemek, gerçekle yüzleşmemek için istediğimiz zaman bırakabileceğimizi ama sigara içmeyi sevdiğimizi söyleriz herkese. Sigara içmeyenleri böyle kandırdığımız gibi biz birbirimizi bile böyle kandırırız. Çünkü buna inanmayı tercih ederiz.
Bu kadar atıp tutuyor olmama rağmen ben de hala sigara içmekteyim. Ben bu yazıyı yazarken tarih 15 Şubat. Ancak ben bu yazıyı 17 Şubat'ta yayınlanmak üzere programlayacağım. Ve umuyorum ki siz bu yazıyı okurken ben son sigaramı çoktan söndürmüş olacağım. Belki biraz gergin, çokça sinirli ve de korkuyor olacağım ama yine de deniyor olacağım.
Bir süredir kendimi hazırlamaya çalışıyordum. Kimseleri dinlemek istemiyorum bu konuda. Kimse bana akıl vermesin, hatta yapabilirsin bile demesin isiyorum. Baskıya değil sadece desteğe ihtiyacım var. Ama bu destek aslansın, kaplansın desteği değil. Ben sinirliyken, bunu aşmaya çalışırken anlayışlı olunmasına, kaprisimin çekilmesine ihtyacım var sadece. Kolay olmayacak çünkü biliyorum.
Kimileri dedi ki azaltarak sigara bırakılmaz, birden bırakacaksın. Tamam, peki siz çok biliyorsunuz ve öyle bıraktınız, ya da bırakamadınız hatta belki de hiç içmediniz ama ben öyle yapmıyorum. Ben 1 Şubat'tan beri sigarayı azalttım. Günde 8-10 tane yerine 3-4 tane içmeye başladım. Özellikle öğlen yemeklerinden sonra sigara içmeyerek yemek sonrası sigara bağımlılığımı kırmaya çalıştım. Herkes aksini düşünürken bunu başardım da. Artık öğlen yemeklerinden sonra sigara aramıyorum. Kendimce  bırakma sonrası stresimi azaltmaya çalışıyorum. Gün içinde molaya çıkmaktan vazgeçmedim ama indiğimde 2 yerine 1 sigara içtim ve buna da alıştım. Şimdi tek sigara yeterli geliyor. Akşam yemeklerinden sonra mümkün olduğunca içmemeye çalıştım ama çok canım istediğinde de kendimi fazla sıkmadım. Şimdi günde 3-4 sigara ile mutlu bir hayat sürüyorum.
Bir yandan da kendimi iğrendirmeye çalışıyorum. Sigara kokan birisi geldiği zaman, bak sen de böyle iğrenç kokuyorsun, saçlarına, üstüne siniyor bu koku, insanların midesini bulandırıyorsun diyorum. Bak cildine o kadar bakıyorsun ama yine de sigaranın zararlarına karşı koruyamıyorsun onu, çirkin yaşlanacaksın sen sigara içersen diyorum. Spor yaparken çabuk tükenmeye başladın, gençken hissetmiyordun etkisini ama bak artık nefes nefese kalıyorsun, ileride daha da kötü olacak iki merdiven bile çıkamayacaksın diyorum. Çocuğun olursa bir gün senin yüzünden o da bağımlılığa daha yatkın olacak. Kurtul ki onu da koru diyorum. Diyorum da diyorum işte :)
1 Mart'ı kendime hedef koymuştum ama sonra iş yerinden bir arkadaşım Allen Carr'ın Sigarayı Bırakmanın Kolay Yolu kitabını verdi bana. Kitap eski bir tiryakinin sigara bırakma yönetimini anlatıyor. Hem de kilo almadan, stres yaşamadan vs. Ayrıca bir de hipnoterapi cd'si hediye ediyor. Etiler'de de bir merkezleri var orada seminere katılarak da sigaradan kurtulabiliyorsunuz. Çok da bilmediğimiz şeyler filan yazmıyor kitapta. Söylediklerini yapabileceğini filan da düşünmüyorum. Sadece kitabın bir yerinde şimdi son sigaranızı için diyor ve oraya ne zaman geleceğimi bilmiyorum. Bir anda çıkacak işe karşıma. İşte son sigaramı gerçekten de o noktada yakmaya karar verdim. O yüzden okumaya devam ediyorum kitabı. Ve işte o gün ya bugün (15 Mart) ya da yarın. Yani dediğim gibi bir aksilik olmazsa siz bu yazıyı okurken ben sigarayı bırakmış olacağım...
Bana sabır dileyin ne olur. Başarma gücü dileyin. Bir de fazla kilo almamamı dileyin. Bildireceğim size durumları :)

Sevgilerimle,